τετανοσπασμίνη

η, Ν

ιατρ. το νευροτρόπο στοιχείο τής τετανικής τοξίνης που προκαλεί τους σπασμούς, αποκλείοντας σημεία τού χολινεργικού συστήματος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. tetanospasmin (< τέτανος + σπασμός + -in)].